Door het starten van dit blog hoor ik veel inspirerende verhalen over hoe mensen “offtime” creëren in hun leven. De meest bijzondere gesprekken deel ik graag met je. Afgelopen week sprak ik met maatschappelijk werkster Jessica Kloos (41).
Ik ken Jessica via mijn werk. We werken samen aan een project voor en door buurtbewoners. Jessica ziet als maatschappelijk werkster veel overbelaste vrouwen die het gevoel hebben continue online te moeten zijn. Zelf is ze ook gevoelig voor de aantrekkingskracht van haar telefoon. Toch zou ze haar vrienden-appgroep niet willen missen!
Aandacht voor wat echt belangrijk is
Jessica: “Ik geloof dat veel mensen niet in de gaten hebben hoeveel impact hun smartphone gebruik heeft op hun dagelijks leven, op hun “zijn”. Hoe ze opgeslokt worden door Social Media, What’s app, e-mail. En dat dit ten koste gaat van aandacht voor wat echt belangrijk is: je kinderen, je partner, je omgeving.
Tot waar helpt het je en inspireert het je en waar gaat het je energie kosten?
Ik geef de mensen die ik begeleid mee dat het belangrijk is om op zoek te gaan welk social media gebruik het beste bij hen past. Tot waar helpt het je en inspireert het je en waar gaat het je energie kosten? En hoe kun je voorkomen dat je die grens overgaat? Dat is voor iedereen verschillend .
Bewust kiezen
De meeste berichten op social media zijn succesverhalen. En dat kan, zeker als je even wat minder goed in je vel zit, lastig zijn. Dat ik heb ik zelf ook wel eens ervaren. Dat ik dan als ik op Facebook keek me afvroeg: ‘Wat voor leven heb ik eigenlijk? Moet ik ook niet al die leuke dingen doen?’ Ik zit nu nog wel op Facebook, maar lees de berichten al een tijdje niet meer elke dag. Ik kijk af en toe bij de mensen waarvan ik nieuwsgierig ben hoe het met ze gaat en doe dat op een moment dat ik daar bewust voor kies.
Zijn waar je bent
Het meest gebruik ik What’s app. Daar ben ik nu op aan het letten, want ik merkte dat ik daar wel heel veel mee bezig was. Ik heb met mezelf afgesproken om nog maar 3 x per dag mijn telefoon te checken. En dat geeft rust merk ik. ‘s Ochtends had ik bijvoorbeeld de neiging dat als ik wakker werd gelijk op dat ding te kijken. Nu ga ik gewoon eerst mijn ochtend-dingen doen. Dus: even rustig aankleden, mijn aandacht op mijn dochtertje richten, samen ontbijten.
Ik merk dat dat maakt, dat ik met meer aandacht de dingen doe die ik doe. Dat ik niet meer zo snel afgeleid ben. Dat ik meer ben waar ik ben, de dingen meer ervaar.
Op het moment dat je weer een berichtje binnen krijgt heb je het idee dat je iets met de buitenwereld moet. Terwijl het gewoon veel fijner is als je gewoon helemaal lekker met je gezin kan zijn en de buitenwereld er even buiten kan laten. Ik zie wel eens stelletjes in een restaurant zitten en dan alle twee op hun telefoon kijken.
Dan vraag ik me af: Zie je elkaar wel? Hoor je elkaar wel? Ervaar je elkaar wel?
Gisteren waren mijn man en ik samen een dag vrij en zijn we gaan wandelen. Ik heb toen mijn telefoon thuis gelaten. En ja, dan loop ik in het bos en dan denk ik toch wel even ‘oh straks belt het kinderdagverblijf’. Maar ja, dan ben ik maar een half uurtje later.”
Ha Margo,
dank voor het verhaal! O zo herkenbaar.
Een goede reminder, ook al een van je vorige blogs over de combi van telefoon en klok. Ik zie dat meer mensen er voor kiezen om dat los te koppelen. Ik geloof dat ik mijn horloge ook maar weer eens ga opzoeken!
grtjs van Jasja
Ha Jasja,
Dank voor je reactie! En goed idee :-). Ik blijf het ook een uitdaging vinden hoor, vaker offline zijn. Maar dat horloge, dat maakt echt een groot verschil.
Liefs,
Margo